"در سال 1337 شمسی در بعد از ظهر یک روز کاری کاوش،رابرت دایسون باستان شناس آمریکایی دانشگاه پنسیلوانیا و سرپرست حفاریهای پروژه حسنلو به همراه چارلزبرنی یکی دیگر از باستانشناسان انگلیسی در ادامه حفاریهای یک سرکارگر، داخل گودال شده و حفاری را ادامه می دهد. او می گوید: وقتی خاکها را کنارزدم، دیوار پشت و تعدادی استخوان دست نمایان شد. جسد موجود در میان آوارهای ساختمان سوخته ظاهر به نحوی روی زمین افتاده بود که دست راست وی که شمشیر را در آن داشت مقابل دیوار افتاده بود... در آن لحظه میان استخوانهای دست راست و دیوار لبه نازکی از طلا نمایان شد. حیرت زده شدم. برسم را چند بار روی آن کشیده خاکها کنار رفتند و ظرفی بزرگ پوشیده از شمایلهای برجسته نمایان شد. ما جام زرین حسنلو را یافته بودیم.گنج بی بدیلی که حدود 3000 سال قدمت داشت."
این عبارات بر روی بنری در محوطه موزه اورمو (اورمیه) نقش بسته بود و محمدی یابنده جام فاخر حسنلو در حاشیه ای بر یافته گرانقدرش خیره بود و فوج فوج نور و فلش عکاسان رسانه های داخلی و خارجی بودند که از چشمان دوخته شده پیرمرد به جام تصویر ثبت می کردند.
موزه اورمیه 29 تیرماه تا 11 شهریور میزبان گنجینه های ارزشمند کشف شده در تپه باستانی حسنلوی سولدوزدر نمایشگاهی تحت عنوان اورمیه گنجینه ای از هنر و تمدن است.
آزاده اردکانی رئیس موزه ملی ایران این اشیاء را به زادگاهش آورده و مدتی به متولیان میراث فرهنگی استان امانت داده تا نسل امروز تاریخ و مفاخر گذشتگان خوود را باز یابد
منبع خبر: http://urmulutaymaz.blogspot.com/2010/07/blog-post_5227.html
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر