مایکل موزر رایزن ارشد بین المللی هشدار داده: اگر منابع آب دریاچه اورمیه تأمین نشود، این دریاچه تا 3 سال دیگر خشک می شود.
به نظر من دریاچه اورمیه همین الان هم مرده است . یادم هست ۴ آذر ماه ۱۳۷۸ ،یعنی ۱۱ سال قبل که من مسئول کمیته حیات وحش انجمن حمایت از حیوانات بودم ، از طرف انجمن یک تجمع اعتراضی مقابل یکی از شرکت های بهره بردار آرتمیای دریاچه اورمیه در خیابان گاندی ترتیب داده بودیم که بعد نیروی انتظامی اومد و جمعمون کرد!
از همان زمان هشدارها نسبت به نابودی دریاچه اورمیه شروع شده بود . اما هیچ کس گوش نکرد . متاسفانه هنوز هم هیچ کس نمی خواد این واقعیت تلخ را بپذیرد . اینکه اورمیه نابود شده ، مگر نابودی یعنی چه ؟ آیا جز این است که مساحت یک دریاچه نصف شود ؟ آیا جز این است که سیست آرتمیا که تنها موجود آبزی دریاچه اورمیه است تعدادش از ۴۰۰ سیست در هر متر مکعب به ۲-۳ تا سیست رسیده ؟ آیا جز این است که دیگر خبری از انبوه فلامینگوها و پلیکان های تخم گذار نیست ؟
متاسفانه من با سابقه ۱۲ ساله فعالیت زیست محیطی ام امروز شاهد تلخ ترین وقایع زیست محیطی در برخی مناطق هستم . در همین مدت کوتاه چیزهایی را دیدم که دیگر امروز خبری از آنها نیست . من گذشته پارک ملی گلستان و پارک ملی اورمو گولو(دریاچه اورمیه) را در همین ۱۰-۱۲ سال پیش دیدم و الان هم دارم می بینم که چه بلایی بر سر این دو پارک آمده . از همه بدتر من پارک ملی خجیر و سرخه حصار دیروز رو دیدم و امروز هم دارم می بینم. من تالاب انزلی و میانکاله رو دیدم و امروز هم دیدم . ...
امروز روند تخریب و بعضا نابودی و مرگ اکوسیستم های ایران اینقدر شدت گرفته که دیگه نیازی نیست دنبال یک بازنشسته و کارشناس با سابقه بگردم تا برام از گذشته های حسرت بار و آینده تاسف بار مناطق بگه . حتی من هم در همین مدت کوتاه شاهد این توالی سریع یا به عبارت دیگر شاهد این تغییرات گسترده و مخرب در برخی مناطق بودم .
می دانید تاسف آور تر و شرم آور تر از همه اینها چیست ؟ اینکه در نتیجه سوء مدیریت مناطق مان را نابود کردیم و رفت و حالا به جای احیا و حفاظت بیشتر و به جای اینکه از خواب بیدار شویم، با این توجیه که برخی از این مناطق اصلا ارزش حفاظتی نداشتند و ندارند ،می خواهیم آنها را از جرگه مناطق چهارگانه تحت حفاظت سازمان خارج کنیم تا راحت تر واگذارشان کنیم ! و در عوض مناطقی را در هیئت دولت به عنوان مناطق چهارگانه انتخاب کنیم که اصلا از پشتوانه حقوقی لازم برخوردار نیستند و چنانچه این دولت عوض شود و دولت دیگری سر کار بیاید ،به راحتی میتواند حفاظتی بودن این مناطق جدید را کان لم یکن تلقی کند . چرا که هیچ یک از این مناطق در شورای عالی محیط زیست که از پشتوانه قانون برخوردار بوده ،به رسمیت شناخته نشده اند و تنها در یک نشست هیئت دولت که هیچ جایگاه حقوقی و پشتوانه قانونی ندارد ،به عنوان حفاظت شده ،اعلام شده اند .
که اگر جز این بود ،هیچ وقت ،دولت نهم شورای عالی محیط زیست را منحل نمی کرد ! اگر قرار بود رویه دولت نهم و دهم در بحث محیط زیست همان رویه گذشتگان باشد پس اصلا چرا شورای عالی محیط زیست منحل شد ؟
شورای عالی محیط زیست بالاترین نهاد قانونگذاری در حوزه محیط زیست بوده که از پشتوانه قانونی هم برخوردار است . انحلال این شورا در سالهای گذشته به مثابه این است که مثلا فردا مجلس را منحل اعلام کنیم و بعد بگوییم خب به جای اینکه این همه نماینده دور هم جمع شوند و قانون برای کشور وضع کنند ، همین کار را از فردا هیئت دولت انجام خواهد داد و بعد هم توجیه کنیم که آنچه ما در دولت به جای مجلس وضع می کنیم ،همان قانون است !
به نظر من در دوران گذشته با اینکه بی توجهی های زیادی در حق محیط زیست شد،اما هرگز شورای عالی محیط زیست را به پایین نکشیدند و هرگز قوانین و مصوبات وضع شده زیست محیطی را به بازی نگرفتند . ولی امروز هر کس به خود اجازه می دهد برای خود قانون و مصوبات را آنطور که میخواهد تفسیر کند،آنطور که می خواهد نقض کند ،آنطور که می خواهد عوض و بدل کند و آنطور که میخواهد شرط و شروط براش قائل شود .
منبع: http://tinyurl.com/35z6t85
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر