طی چند روز گذشته در برخی از سایتها و مدیای سازمان تروریستی حزب کارگران کوردستان (Kurdistan Workers' Party) مطالب و ادعایی مبنی بر کشف گور دسته جمعی میلیتانهای سازمان تروریستی حزب کارگران کردستان (پەکەکە) در منطقه وان ترکیه و در منطقه چاتاک و توسط کانون حقوق بشر می باشد نشر شده است.مدیای طیف رادیکال کرد با بزرگنمایی و دادن شاخ و برگهای فروان ادایی مبنی بر چال کردن میلیتانهای پ.ک.ک توسط ارتش ترکیه را مخابره کرده است. در حالیکه اصل قضیه موضوع دیگری می باشد. مطلب کوتاه زیر ترجمه بخشی از روزنامه ملیت ترکیه در این رابطه می باشد.
طی عملیاتی ضد تروری که در سال 1998 بر علیه میلیتانهای سازمان تروریستی حزب کارگران کردستان (پارتی کرێکارانی کوردستان) در منطقه چاتاک صورت گرفت، تروریستها در یک غاری پنهان شده بودند. تعدادی از تروریستها طی آتش دو طرفه با مامورین امینتی ترکیه به هلاکت رسیده و تعدادی نیز موفق به فرار شدند. طی ادعایی که مبنی بر رها کردن اجساد تروریستها در غار بوده است بررسی و تحقیقی مربوط به حوادث 13 سال پیش از طرف دولت ترکیه شروع شد. 4 میلیتان حزب کارگران کوردستان (pkk) که از در آن حادثه از غار موفق به فرار شده بودند طبق اعتراف خویش به محکمه حقوق بشری رفته و درخواستی مبنی بر شروع تحقیقات وسیع در مورد حادثه را خواستار شدند. قضات ترکیه نیز به سرپرستی سامی گوره ن داغ کمسیونی را تشکیل داده و تحقیقات وسیعی را شروع کرد. کمسیون مربطه به همراه کمسیونی از فعالین شناخته شده حقوق بشر با خانواده های تروریستها و اهالی محل دیدار کرده و حتی از غار مذکور نیز دیدن کردند. بعد از اتمام مراحل قانونی سامی گوره ن داغ طی کنفرانس مطبوعاتی مطالب اینچنینی را بیان کرد:
جسد سوسیولوگ آلمانی، آندره وولف نیر در بین اجساد مشاهده شده است. در دیگر سو نیز 28 جسد میلیتان سازمان تروریستی حزب کارگران کردستان (پارتی کرێکارانی کوردستان) نیز به همراه کد رمز آنها در محوطه می باشد. با اسامی که در دستمان می باشد تحقیقاتی برای رسیدن به خانواده های تروریستها در حال انجام می باشد. طی تحقیقاتمان به این نتیجه رسیدیم که غار مذکور طی درگیری که بین میلیتانهای سازمان تروریستی حزب کارگران کوردستان (Partiya Karkerên Kurdistan) و نیروهای امنیتی ترکیه داشته "موجب مخروبه شدن و ریزش غار شده است و اجساد به سبب ناممکن بودن عبور و مرو ناچاراً در داخل غار مدفون شده اند". لباسها، موها، کمرها، لوازم آشپزخانه اکنون نیز در آنجا می باشد. برای اینکه تروریستهایی که از آن حادثه جان سالم به سر برده اند جانباز شناخته شوند مراحل قانونی و اداری را ادامه خواهیم داد.
منبع خبر مترجم:
http://tinyurl.com/3l4kqz5
متاسفانه سیاسیون، روشنفکران،نویسندگان و ... کرد طی 30 ساله گذشته از رادیکالیسم و افراطی گری کوردی که به پان کردیسم معروف هست نهایت استفاده و حمایت را کرده اند و دلیل این موضوع تعدد گروههای تروریست ، رادیکال و افراطی کردی در منطقه همچون حزب کارگران کردستان (Kurdistan Workers' Party )، حزب حیات آزاد کردستان یا پژاک (Party of Free Life of Kurdistan)، ببرهای آزاد کردستان (Kurdistan Freedom Falcons)،پ.ی.د یا حزب دمکرات کرد در سوریه(Kurdish Democratic Party)، حزب کومله (Komalah)، حزب دمکرات کردستان ایران (Democratic Party of Iranian Kurdistan- PDKI) ، حزب پ.چ.د.ک (Party for a Democratic solution Kurdistan) و چندین و چند گروهک و دسته رادیکال و تروریست دیگر که برداشت سلاح و کشتن انسانها با یدک کشیدن نام های دهن پرکنی مثل دمکرات، آزادی خواه، حقوق بشر، صلح و ... در خفا از هر فرصتی برای خالی کرده عقده های خویش کوتاهی نمی کنند. اینان نه برای رهایی قومیت خویش و یا حقوق برابر ملی در کشورهایی که فعالیت می کنند بلکه در آروز و توهم تشکیل کشور خیالی خویش در خاکهای دیگر ملل از جمله ترکان ترکیه ، آزربایجان جنوبی، آزربایجان شمالی ، ترکمانان عراق (کرکوک، اربیل و ...) و ... می باشند. ولی به گواه تاریخ بسیاری از موارد مشابه تکرار می شود، تروریم و رادیکالیسم به هر نوعی جایی جز زباله دان تاریخ نداشته و نخواهد داشت. شکی نیست که ملل خاورمیانه داز هر ائتینیکی و در هر جغرافیایی که باشند از نظر حقوق انسانی، حقوق ملی برابر، حقوق بشر، دمکراسی و ... دارای نقصانها و کاستیهایی می باشند، کشور مدرن و نیمه دمکراتیک ترکیه نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد ولی وضعیت ائتنیک کرد در ترکیه بسیار بالاتر از کشورهای منطقه و نزدیک به نرمهای استاندارد اروپایی می باشد و با توجه به قدمهای برداشته شده در کمترین زمان نیز به حقوق برابر ملی خواهند رسید. راه رسیدن به حقوق برابر و دمکراسی کشتن انسانها و ترویج رادیکالیسم و تروریسم نبوده و نیست. تنها راه مبارزه مدنی، دمکراتیک وار، آشتی جویانه و به دوری از هر گونه رادیکالیسم و ترویج خشونت می باشد.
طی عملیاتی ضد تروری که در سال 1998 بر علیه میلیتانهای سازمان تروریستی حزب کارگران کردستان (پارتی کرێکارانی کوردستان) در منطقه چاتاک صورت گرفت، تروریستها در یک غاری پنهان شده بودند. تعدادی از تروریستها طی آتش دو طرفه با مامورین امینتی ترکیه به هلاکت رسیده و تعدادی نیز موفق به فرار شدند. طی ادعایی که مبنی بر رها کردن اجساد تروریستها در غار بوده است بررسی و تحقیقی مربوط به حوادث 13 سال پیش از طرف دولت ترکیه شروع شد. 4 میلیتان حزب کارگران کوردستان (pkk) که از در آن حادثه از غار موفق به فرار شده بودند طبق اعتراف خویش به محکمه حقوق بشری رفته و درخواستی مبنی بر شروع تحقیقات وسیع در مورد حادثه را خواستار شدند. قضات ترکیه نیز به سرپرستی سامی گوره ن داغ کمسیونی را تشکیل داده و تحقیقات وسیعی را شروع کرد. کمسیون مربطه به همراه کمسیونی از فعالین شناخته شده حقوق بشر با خانواده های تروریستها و اهالی محل دیدار کرده و حتی از غار مذکور نیز دیدن کردند. بعد از اتمام مراحل قانونی سامی گوره ن داغ طی کنفرانس مطبوعاتی مطالب اینچنینی را بیان کرد:
جسد سوسیولوگ آلمانی، آندره وولف نیر در بین اجساد مشاهده شده است. در دیگر سو نیز 28 جسد میلیتان سازمان تروریستی حزب کارگران کردستان (پارتی کرێکارانی کوردستان) نیز به همراه کد رمز آنها در محوطه می باشد. با اسامی که در دستمان می باشد تحقیقاتی برای رسیدن به خانواده های تروریستها در حال انجام می باشد. طی تحقیقاتمان به این نتیجه رسیدیم که غار مذکور طی درگیری که بین میلیتانهای سازمان تروریستی حزب کارگران کوردستان (Partiya Karkerên Kurdistan) و نیروهای امنیتی ترکیه داشته "موجب مخروبه شدن و ریزش غار شده است و اجساد به سبب ناممکن بودن عبور و مرو ناچاراً در داخل غار مدفون شده اند". لباسها، موها، کمرها، لوازم آشپزخانه اکنون نیز در آنجا می باشد. برای اینکه تروریستهایی که از آن حادثه جان سالم به سر برده اند جانباز شناخته شوند مراحل قانونی و اداری را ادامه خواهیم داد.
منبع خبر مترجم:
http://tinyurl.com/3l4kqz5
متاسفانه سیاسیون، روشنفکران،نویسندگان و ... کرد طی 30 ساله گذشته از رادیکالیسم و افراطی گری کوردی که به پان کردیسم معروف هست نهایت استفاده و حمایت را کرده اند و دلیل این موضوع تعدد گروههای تروریست ، رادیکال و افراطی کردی در منطقه همچون حزب کارگران کردستان (Kurdistan Workers' Party )، حزب حیات آزاد کردستان یا پژاک (Party of Free Life of Kurdistan)، ببرهای آزاد کردستان (Kurdistan Freedom Falcons)،پ.ی.د یا حزب دمکرات کرد در سوریه(Kurdish Democratic Party)، حزب کومله (Komalah)، حزب دمکرات کردستان ایران (Democratic Party of Iranian Kurdistan- PDKI) ، حزب پ.چ.د.ک (Party for a Democratic solution Kurdistan) و چندین و چند گروهک و دسته رادیکال و تروریست دیگر که برداشت سلاح و کشتن انسانها با یدک کشیدن نام های دهن پرکنی مثل دمکرات، آزادی خواه، حقوق بشر، صلح و ... در خفا از هر فرصتی برای خالی کرده عقده های خویش کوتاهی نمی کنند. اینان نه برای رهایی قومیت خویش و یا حقوق برابر ملی در کشورهایی که فعالیت می کنند بلکه در آروز و توهم تشکیل کشور خیالی خویش در خاکهای دیگر ملل از جمله ترکان ترکیه ، آزربایجان جنوبی، آزربایجان شمالی ، ترکمانان عراق (کرکوک، اربیل و ...) و ... می باشند. ولی به گواه تاریخ بسیاری از موارد مشابه تکرار می شود، تروریم و رادیکالیسم به هر نوعی جایی جز زباله دان تاریخ نداشته و نخواهد داشت. شکی نیست که ملل خاورمیانه داز هر ائتینیکی و در هر جغرافیایی که باشند از نظر حقوق انسانی، حقوق ملی برابر، حقوق بشر، دمکراسی و ... دارای نقصانها و کاستیهایی می باشند، کشور مدرن و نیمه دمکراتیک ترکیه نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد ولی وضعیت ائتنیک کرد در ترکیه بسیار بالاتر از کشورهای منطقه و نزدیک به نرمهای استاندارد اروپایی می باشد و با توجه به قدمهای برداشته شده در کمترین زمان نیز به حقوق برابر ملی خواهند رسید. راه رسیدن به حقوق برابر و دمکراسی کشتن انسانها و ترویج رادیکالیسم و تروریسم نبوده و نیست. تنها راه مبارزه مدنی، دمکراتیک وار، آشتی جویانه و به دوری از هر گونه رادیکالیسم و ترویج خشونت می باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر