آزربایجان جنوبی، اورمیه: پانزدهمین جشنواره بین المللی قصه گویی روز پنجشنبه با حضور 39 قصه‌گوی داخلی و 14 قصه‌گوی خارجی از 13 كشور جهان در شهر اورمیه آغاز به كار كرده است.
به گزارش خبرنگار ایرنا، این قصه‌ها بخشی از فرهنگ، ادبیات و فولكور نقاط مختلف ایران و سایر كشورهای جهان را در گوش شركت كنندگان نجوا می كنند.
میهمانان خارجی این جشنواره از كشورهای اردن، رومانی، تایلند، لبنان، كانادا، دانمارك، كنیا، تایلند، اندونزی، روسیه، افغانستان و پرتغال به ایران سفر كرده‌اند.
برگزیدگان داخلی این رقابت از مجموع برگزاری 31 جشنواره استانی و پنج جشنواره منطقه‌ای انتخاب شده‌اند.
در این جشنواره، موضوع قصه‌ها، آزاد اعلام شده بود اما موضوع چهار بانوی بزرگ ادیان مختلف مورد توجه قرار گرفته است.
همچنین مقاله‌های برگزیدگان مسابقه ی مقاله نویسی با موضوع قصه‌گویی در این جشنواره قرائت می شود و برپایی كارگاه‌های تخصصی برای كارشناسان كانون نیز از برنامه‌های جنبی این رویداد فرهنگی است.
این جشنواره در سالن كنفرانس استاد شهریار كتابخانه مركزی شهر اورمیه با حضور معاون سیاسی اجتماعی استانداری آزربایجان غربی و مسوولان كانون پرورش فكری كودكان و نوجوانان و جمعی از شخصیت های فرهنگی استان آغاز شد.
پخش نماهنگ و اجرای موسیقی سنتی آشیق‌ها و اجرای موسیقی ارف توسط كودكان از جمله برنامه‌های این مراسم بود.
قصه‌گویان شركت كننده در جشنواره پس از برگزاری این آیین رقابت‌های خود را آغاز كرده و در روز نخست 22 قصه‌گو در همین سالن قصه‌هایشان را بازگو می كنند.
روز جمعه هفتم بهمن نیز 18 قصه‌گوی داخلی و خارجی قصه‌های خود را برای شركت كنندگان در جشنواره نقل خواهند كرد.
این جشنواره نهم بهمن ماه با معرفی قصه گویان برتر به كار خود پایان می دهد.
اگر قصه گوئی بخشی از فرهنگ ملل دنیا می باشد، چرا دول 88 ساله گذشته با ممنوع کردن زبان ترکی جزئی از فرهنگ ملت ترک را به نابودی سوق داده اند؟ چرا باید مادران ترک، عرب و .... سواد خواندن و نوشتن به زبان مادری خود را نداشته باشند تا بتوانند برای کودکان خود به زبان مادری قصه بگویند؟ آیا این به طور واضح زیرپا گذاشتن حقوق انسانی و اولیه میلونها ترک، عرب و ... نیست؟ مگر دین اسلام دین برابری نیست، چرا میلیونها انسان ترک باید زبان بیگانه، استعماری و اجباری فارسی را بیاموزند؟
وزیر آموزش و پرورش چندی پیش از زبان مادری 70% دانش آموزان به جزء زبان فارسی خبر داد، در دیگر سو وزیر اومور خارجه ایران در سفری که به ترکیه داشت از وجود 40% ترکان ساکن ایران مطالبی را بیان کرد. با کنار هم قرار دادن این دو خبر سوالی که ذهن هر انسان آزاده ای را می آزارد این موضوع هست که چرا زبان 30% ملل ایران (عزیزان نور چشمی فارس) بر زبان 70% بقیه ارجحیت پیدا کرده است؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر