سوالات زبان شناختی از کودکی با ما هستند. گفتگوی جالب من (منظور نویسنده نیست، راوی) و برادرزاده ی چهار سال و نیمه ام را که مادری ترک و پدری لک زبان دارد. در این گفتگو ، سارا کوچولو میگه : خجالتم میاد باهاشون ( با ترکا ) ترکی حرف بزنم .
خجالتی که سارا کوچولو از آن حرف میزند، احتمال زیاد نوعی شرم خاص است که گاهی گریبان خود من را نیز می گیرد، شرم صحبت کردن به زبان مادری آن هم با هم زبانان آن هم در منزل . البته این شرم زیر مجموعه ی احساسات پیچیده ی دیگر انسان است و احتمالا ربطی به نوع گونه ی زبانی و یا حتی اینکه آن گونه، زبان مادری باشد یا غیر آن، ندارد. در مورد زبان مادری و صحبت کردن به آن با هم زبانان و اعضای خانواده ، مخصوصا اگر ساکن شهرهای بزرگ باشید ، این احساس، بیشتر پیش می آید.عدم اعتماد به نفس سارا کوچولو نشئت گرفته از بسیاری از مسائل اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، جامعه شناختی، تاریخی، روانشناختی و ... می باشد برای مثال تصویری که تلویزیون دولت ایران طی سالهای گذشته از یک انسان ترک روایت کرده همیشه شخصی کودن، خرفت، بی کلاس، کم سواد یا بی سواد، فقیر و ... بوده است و متاسفانه کودکان ما بدون داشتن آگاهی تصویری که از یک ترک در ذهنشان نقش بسته دارای چنین خصویاتی بوده و کودک بدون تردید به علت عدم آگاهی به نوعی دچار عدم اعتماد به نفس در استفاده از زبان مادری خود یعنی ترکی گردیده است. در کنار این سیستم آموزشی ایران که بر پایه زبان ملت حاکم بنا گردیده است فرصت را برای تحقیر و هجمه قرار دادن زبان ترکی و دیگر زبانهای ملل مغلوب فراهم ساخته است به طوریکه بسیاری از انسانهای میانسال اکنون قادر به تکلم به زبان ترکی و یا دیگر زبانهای مادری ائتنیکهای غیرفارس نمی باشند.
در دیگر سو متاسفانه خانواده ها به علت به ظاهر تامین نیازهای زبانی کودکشان در سیستم آموزش اجباری که بر اساس زبان ملت غالب زبان فارسی می باشد اقدام به سخن گفتن و ترویج زبان فارسی در محیط خانواده و یا کودک می کنند که این نیز شاید به ظاهر مسئله سبب شکوفائی کودک در سیستم آموزشی ایران گردد ولی همین خانواده ها فرصت آموزش و رشد کودک به زبان مادری را از آن می گیرند و خود مرگ زبان ترکی را فراهم می سازند. بر اساس تحقیقات صورت گرفته در دنیا آموزش زبان مادری بیشترین تاثیر مثبت و منفی را در دختران به همراه داشته است به طوریکه سیستم های آموزشی که بر پایه زبان مادری کودک دختر بوده اند چه از لحاظ شکوفائی علمی، اعتماد به نفس، نوع نگرش به اجتماع و ... دارای تاثیرات بسیار مثبتی بوده اند.
متاسفانه سیستم آموزشی و تحصیلی ایران بر پایه زبان غالب و تحمیلش بر زبانهای ائتنیک های مغلوب شکل گرفته و به خودی خود فرصت رشد زبانی را از زبانهائی به مانند ترکی، عربی، لری، بلوچی، گیلکی و ... گرفته است و به نوعی آلت و مروج ژنوساید زبانی - فرهنگی زبانهای مغلوب گردیده است.
زبان تنها ابزار ارتباطی نیست و زبان همواره تاریخ، فرهنگ، آداب و رسوم، مهمترین نشانه ملت شوندگی و گردآوری اجتماعی حول یک موضوع، گذشته و آینده و ... جامعه ای می باشد.
برای دریافت مصاحبه فوق از لینک زیر اقدام کنید:
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر