بنا به اخبار رسمی مدیای دولتی دولت ایران با پول میلیونها ترک، عرب، بلوچ، کرد، گیلک، مازنی و ... برای زبان فارسی و نه تنها تداوم پروژه فارسی سازی میلیونها غیرفارس داخل ایران برنامه مدونی طی 100 سال گذشته به پیش رانده بلکه اکنون نگران نسل های دوم و سوم فارس زبانان خارج از این جغرافیا می باشد. در حالیکه میلیونها ترک در این جغرافیا حق آموزش به زبان مادریشان "زبان ترکی" را محروم بوده و از اولیه ترین حقوق شهروندی که همانا آموزش به زبان مادری میباشد منع شده اند. براستی چرا دولت ایران پس از انقلاب اسلامی که با شعار برابری و برادری به عرصه ظهور آمد طی 33 سال گذشته در مورد زبان اقلیت فارسی و زبان هائی به مانند ترکی که بدون ذره ای تردید زبان اکثریت شهروندان آن می باشد سیاست مشابه را با قالبی جدید عرضه نمود؟ آیا ما میلیونها شهروند ترک که نه تنها از آموزش به زبان مادریمان ترکی محروم و منع شدایم و ملزم به آموزش و یادگیری زبان بیگانه ای همچون فارسی گشته ایم شهروندان این دولت نیستیم؟ چرا علارغم اینکه در کشورهای جنگ زده ای به مانند افغانستان، عراق و .. گروههای ائتنیکی – زبانی در حال تحقق سریع تمامی حقوق زبانی خوش می باشند دولت ایران سعی در تداوم به استعمار و استثمار کشیدن گروههای مغلوب و مستمعره را به پیش می راند؟ چرا اکنون نیز سیاست های فارسی سازی و ترک زدائی به صورت سیستماتیک با صرف هزینه های میلیاردی صورت می پذیرد؟آیا واقعاً ملتهای غیرفارس برای تداوم نگرس فوق انقلاب نمودند؟ آیا صرف هزینه های میلیاردی که برای اجرای سیاسیتهای آسیمیلاسیون و انتگراسیون زبانی – فرهنگی صورت می پذیرد صرف آموزش به زبان مادری میلیونها گروه ائتنیکی غیرفارس می شد امنیت، یکپارچگی، تمامیت ارضی و.. به اصطلاح ملی این جغرافیا تامین نمی شد؟ براستی آیا زمان تغییر در نوع نگاه به ملتهای غیرفارس نرسیده؟
متاسفانه چهره شناخته شده ضد ترک و دارای تمایلات به شدت راسیستی همچون غلامعلی حداد حال نیز به عنوان رئیس بنیان سعدی معرفی گردیده تا نمکی باشد بر روی زخم های متعدد ملتهای غیرفارس. وی در اولین مصاحبه خود سخنان زیر را ابراز نموده است:
از آنجا كه طبق اصل 15 قانون اساسی زبان و خط رسمی كشور فارسی است و در همه مكاتبات و مذاكرات رسمی سیاسی و همچنین سطوح درسی، زبان فارسی رعایت میشود. نگهبانی از زبان فارسی و تقویت و گسترش آن در داخل و خارج از كشور از سیاستهای راهبردی جمهوری اسلامی ایران است؛ در عین اینكه از زبانهای قومی و محلی نیز حمایت میكند (البته منظور آقای حداد عادل از حمایت از زبانهای به اصطلاح قومی از نظر ایشان چه بوده مطلبی نفرموده اند). از آغاز انقلاب برای آموزش زبان فارسی در خارج از كشور به غیر ایرانیان فعالیتهای مختلفی صورت گرفته كه در 20 سال گذشته این فعالیتها عمدتاً در سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی متمركز بوده است، اما مطالعاتی كه به عمل آمد، نشان داد كه عرصه زبان فارسی در خارج از كشور احتیاج به ساختار قویتری در داخل كشور دارد و تجربه سایر ملتها هم برای آموزش زبان خودشان در پیش چشم ما بود.
حدادعادل همچنین در پاسخ به این سئوال كه آیا بنیاد سعدی برای كشوری مانند تاجیكستان كه آموزش خط فارسی در آن رایج نیست، برنامهای دارد، گفت: موضوع زبان و خط فارسی در تاجیكستان موضوع مهمی است. البته دولت تاجیكستان سالها موضوع آموزش و تدریس زبان فارسی را در این كشور آغاز كرده و امیدواریم با آشنایی مردم تاجیكستان با خط فارسی در كنار خط سیریلیك كه میآموزند، امكان ارایه مكتوبات فارسی به آنجا هم وجود داشته باشد.
وی همچنین در خصوص وضعیت زبان فارسی در دیگر كشور فارسیزبان ـ افغانستان ـ گفت: ما افغانستان را یكی از زادگاههای اصلی زبان فارسی میدانیم و همین امسال شهر غزنه به عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام انتخاب شد كه از گذشته یكی از مراكز مهم زبان و ادبیات فارسی بوده است. رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی همچنین از برگزاری همایش بینالمللی غزنه و زبان فارسی توسط این فرهنگستان تا چند ماه آینده خبر داد و گفت: ما از كمك شاعران كشورهای افغانستان و تاجیكستان برای برگزار این همایش استفاده خواهیم كرد.
رئیس بنیاد سعدی تاكید كرد: زبان و خط فارسی از هم جدا نیستند؛ زبان فارسی تصویر مكتوب زبان فارسی است. ما هر جا فعالیت زبانی داشته باشیم، طبیعتاً آنجا از خط فارسی حمایت میشود. بنیاد سعدی مخاطب خودش را فقط غیرایرانیها نمیداند بلكه ایرانیهای خارج از كشور هم منظور نظر ما هستند؛ مخصوصاً نسل دوم و سوم آنها كه ما برایشان برنامههای خاصی داریم كه سالهای آینده اجرا میشود.
حدادعادل تاكید كرده: دعوایی بر سر زبان فارسی و خط فارسی وجود ندارد. زبان فارسی كلیدی برای دستیابی به گنجینه بزرگی از معارف بشری است كه در مدت 1200 سال عمر زبان فارسی به وجود آمده است. هیچ كشوری در دنیا نیست كه خودش را از زبان فارسی بینیاز بداند. دوستان ما و حتی مخالفان ما برای اینكه بدانند حرف ما چیست، باید زبان فارسی بدانند. زبان فارسی به اندازه واقعیت جمهوری اسلامی ایران ضرورت دارد.
یاد آور شویم که زبان شیرین فارسی با هزینه ملی میلیونها غیرفارس زبان دارای تشکیلات تماماً دولتی زیر نیز می باشد:
- فرهنگستان زبان و ادب فارسی
- طرح كلان سند ملی گسترش زبان و ادبیات فارسی
- شورای گسترش زبان فارسی
- دبیرخانه شورای گسترش زبان و ادبیات فارسی
- مركز گسترش زبان و ادبیات فارسی
- انجمن ترویج زبان و ادب فارسى
- انجمن زبان و ادبیات فارسی
- مركز تحقیقات زبان و ادبیات فارسی
- مجمع بین المللی زبان فارسی
- مجمع بین المللی استادان زبان و ادبیات فارسی
- انجمن علمی استادان زبان و ادبیات فارسی
- انجمن شاعران فارسی گوی جهان
- مركز جستجوى لغات بسیت فراموش شده زبان فارسى
- مرکز ایجاد هماهنگی در اصطلاحات زبانی کشورهای ایران، تاجیکستان و افغانستان (به پیشنهاد حداد عادل)
- اتحادیه كشورهای فارس زبان (طرح دولت جمهوری اسلامی)
- سمینارهای دولتی متعدد زبان فارسی در صدا و سیما
- برنامه های تلویزیونی ویژه (فارسی را پاس بداریم،...)
- المپیادهای سراسری دولتی متعدد زبان و ادبیات فارسی
- كنگره های دولتی و دانشگاهی متعدد در باره زبان فارسی
- دوره های همایش سالانه پژوهشهای زبان و ادبیات فارسی
- دوره های دانش افزایی زبان فارسی ویژه دانشجویان خارجی
- گاهنامه های دولتی متعدد فرهنگ و زبان و ادب فارسی (نامه پارسى،...)
- بنیاد دانشنامه بزرگ فارسی
- كنفرانس شبكه زنان فارسی زبان
- شبكه تلویزیونی فارسی زبانان سه كشور ایران، تاجیكستان و افغانستان
.....
منبع خبر در سایت دولتی مهر:
http://tinyurl.com/ofpglhq
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر