باقری در اخطار قانون اساسی: زبان فارسی هویت ما را نشان نمی‌دهد

بر اساس خبری که در سایت رسمی خانه ملت منتشر شده است دبیر دوم کمسیون فرهنگی مجلس نیز به محتویات کتاب های کلاس ششم ابتدائی که در برگیرنده اشعاری نژادپرستانه و کتمان دیگر هویتها و زبانهای مردمان غیرفارس ساکن ایران می باشد اعتراض داشته و در صحن علنی مجلس چنین بیان داشته است:

برخی از متون کتاب های کلاس ششم ابتدایی باعث تاسف است گفت: متاسفانه بعد از ۱۴۰۰ سال برخی از افراد ملیت مردم را ایرانی و زبان را فارسی می‌دانند. بنده نمی‌دانم چگونه مکتب ایرانی در وزارتخانه‌ها نفوذ کرده است(1) 

گفته اند "اگر ميخواهيد يك ملت را نابود سازيد، از تخريب زبان آن ملت شروع كنيد". اگر دارای زبانی هستيد، يعنی كه دارای دنيائی هستيد. دفاع از اين دنيا، حقی است كه زيستن و مسئوليتی است كه تاريخ به شما داده است. زبان امری فرعی نيست، ديگر نمی توان خلق ما را با دروغهائی مانند "مهم درك همديگر و افاده مرام به هر زبانی است" فريب داد. اين، دروغ محض است. زبانی استعماری و تحميلی مانند فارسی، به جای آنكه همبستگی ايجاد نمايد، تجزيه و افتراق ببار می آورد. به جای ايجاد ارتباط با زبانی تحميلی، سكوت و به جای رضايت به زبان استعماری، جدائی انتخابی به دفعات بهتر و شريفتر است. ما زبانی از آن خود داريم و آن ما را بس است.

آری، ما با زبان تركی بر عليه استعمار و نژادپرستی فارسی، بر عليه زبان تحميلی و قاتل فارسی عصيان خواهيم نمود. امروز در ايران، زبان نافرمانی و عصيان، زبان تركی است. سياست سركوب و ناديده گرفتن ملت، زبان و فرهنگ ترك از طرف دولت، نخبگان و قوم فارس، تنها به آزاد شدن پتانسيل نفرت و شعله ور شدن آتش انتقام جوئی در ميان خلق ترك كمك می كند.

اصل ١٥ قانون اساسی فعلي جمهوری اسلامی ايران، منحصراً زبان و خط قوم اقليت فارس را به رسميت می شناسد. قانونی كه تساوی كامل ملتهای ساكن در ايران، حرمت خلق، فرهنگ و زبان ترك و حقوق بشری اش را به رسميت نشناسد، برای مردم ما مشروعيت حتی رسميت ندارد. مردم از قانونی تبعيت ميكنند كه از واقعيتهای عينی كشورشان، سنن تاريخی دولتهايشان و آموزه های ملی و جهان شمول انسان دوستانه و تعاليم دينی متساهلشان سرچشمه گرفته باشد. آموزش زبان فارسی به كودكان ترك در مهد كودكها و مدارس را می بايد سياستی استعماری تلقی نمود. وظيفه ايرانيان، مقاومت همه جانبه در مقابل روند فارسسازی زبانی مردم ايران، توليد انسانهايی تك زبان و شهروندهای تك تيپ و تك فرهنگ فارس است، وظيفه آنها مقاومت در مقابل رسميت انحصاری زبان فارسی و تحميل ضدانسانی آن در ايران به عنوان زبان مشترك، پيش از آنكه دير شود است.

هویت ترک ما چه خالص ‌باشد چه نباشد، چه زبان فارسی زبان چندين هزارساله ادبی باشد چه نباشد، چه آتيلا و چنگيز و كسروی و اوغوز خوب باشند و يا بد، خلق ترك ساكن در ايران مصمم است خود را از انقياد و سلطه قومی و فرهنگی و زبانی و سياسی فارسی رها كند. در ايرانی كه قريب نصف آن ترك است ما ديگر اين ننگ را نميپذيريم كه به كودكانمان زبان بيگانه ای آموخته شود، كه زبان مليمان كماكان از طرف دولت تحقير و تضعيف و سركوب شود، كه مامورين فارس و مقامات مملكت فارسستان تصميم بگيرند كه مادران و پدرانمان چه اسمی بر فرزندانمان بگذارند، كه در هر روزنامه مان چند خط به زبان تركی بايد باشد، كه در پايتخت با ۵ ميليون ترك يك راديو، يك كانال تلويزيونی يك مدرس و يك روزنامه تركی نباشد ..

منابع نوشته:

سایت خبری خانه ملت: 

http://www.icana.ir/NewsPage.aspx?NewsID=207331

2- مقاله آقای مئهران باهارلو با نام ما دیگر این ننگ را نمی پذیریم