بر اساس گفته های نبی آوجی وزیر آموزش و پرورش ترکیه کتب تاریخی سیستم آموزشی – تحصیلی ترکیه مورد بازنگری قرار خواهد گرفت و عبارات و مفاهیمی که در برگیرنده مسائل تبعیض آمیز و حساسیت زای جامعه از بعد ائتنیکی، زبانی، دینی، جنسیتی و .. باشند حذف خواهند شد. آقای آوجی برای این پروژه از تمامی تاریخ نویسان، آکادمیسین ها و دست اندرکاران سیستم آموزشی ترکیه درخواست یاری کرده است.
بر اساس گزارش مفصل روزنامه زمان چاپ ترکیه بازنگری در سیستم آموزشی و تحصیلی ترکیه می باید سالها قبل صورت می پذیرفته است و ایجاد تغییرات ساختاری در کتب درسی بخش مهمی از بازنگری در محتوای سیستم آموزشی و تحصیلی ترکیه می باشد که می باید هر چه زودتر تحقق یابد. پرفسور زکائی عضو هیات علمی دانشگاه استانبول تکنیک نیز خبر از کاستی های موجود در مباحث علمی کتب سیستم آموزشی و تحصیلی ترکیه سخن می گوید، به نظر وی دانش آموزان ترکیه ای می باید اطلاعات جامع تری نسبت به بزرگانی همچون فارابی، ابن سینا و .. داشته باشند ولی اینطور نیست. بر اساس گفته های رئیس پلاتفرم آکادمیسین های ترکیه آقای پرفسور عثمان چاخماق نه تنها موارد تبعیض آمیز و حساست زا می باید تمامی محتوای کتب درسی ترکیه دچار تغییرات بنیادینی گردند.
مصطفی آرماغان تاریخ نگار نیز در مورد بازنگری محتوای کتب درسی ترکیه چنین می گوید:
می باید افاده ها و مفاهیم تبعیض آمیز تاریخی بازنگری شده و تاریخی عادل و یکپارچه ساز نوشته شود. برای مثال می باید از همراهی کردها در سپاهیان سلجوقی در جنگ مالازگرد یا نیکی های شاه اسماعیل، معماریهای ارامنه در زمان عثمانی و ...در کتب تاریخی سخن گفت. این مثال ترکیه را نه تنها خار نمی کند بلکه به ترکیه سیمائی جهانی می بخشد.
این پروژه نیز جزء ادامه پروژه های حزب آ.ک.پ (عدات و توسعه) در راستای تحقق حقوق برابر تمامی شهروندان ترکیه فارغ از هر نوع هویت ائتنیکی ، زبانی، دینی و ... می باشد که هر از چند گاهی خبر از تحقق و یا ارائه پروژه جدیدی در این رابطه را می توانیم در مدیا مشاهده کنیم. این مسئله در حالی صورت می گیرد که در ایران به صورت رسمی سیستم آموزشی و تحصیلی ابزاری در دست ملت حاکم برای به استعمار و استثمار کشیدن ملت های محکوم و تاریخ سازی جعلی برای تداوم سلطه طلبی ائتنیک و زبان برگزیده دولتی بکار می رود. در ایران به صورت رسمی برای ساخت ملتی تک تیپ- تک ایدئولوژیک – تک زبان سیستم آموزشی و تحصیلی بهترین ابزار استعمارگر می باشد، تمامی سیاست های آسیمیلاسیون و انتگراسیون ملت های محکوم با ابزار سیستم آموزشی اجباری و رسمیت تنها یک زبان به پیش برده می شود، در حالیکه در دنیا سخن از احترام به مفاهیمی همچون چندفرهنگی، چندملیتی، چندزبانی و .. هست در ایران ما شاهد تداوم سیاست های گذشته با صورتی رادیکالتر در ملت حاکم استعمارگر و دولت برخواسته از آن می باشیم. برای مثال شعر حداد به اصطلاح عادل در مورد زبان برگزیده و تحمیل شده دولتی در کتب ابتدائی که مردم تبریز پایتخت آزربایجان جنوبی را شهری با زبان مادری فارسی توصیف می کند بدون تردید یکی از نمونه های بارز و کم یاب سیاست های تبعیض، تحقیر، آسیمیلاسیون و ... در دنیا می باشد که اکنون نیزبر ملت ترک روا داشته می شود.
منبع ترجمه خبر:
http://tinyurl.com/cjkyuuf
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر