فارغ از اینکه این وعده انتخاباتی به مانند وعده های متعدد انتخاباتی 33 سال گذشته هست یا نه تنها ذکر این نکته خالی از لطف نیست که همین وعده انتخاباتی نیز نشان از عمق گفتمان حرکت اجتماعی - ملی ترک در این جغرافیا می باشد. متاسفانه آقای روحانی به مانند دولتمردان ایران از لفظ راسیستی "آذری" برای نامیدن ملت ترک بهره برده است که رویای تحقق وعده های ایشان رو صدچندان سخت می کند. در کنار این وعده آقای روحانی ملت ترک نیز خواسته هائی از به قول اصطلاح منتخب این انتخابات دارند که بعضی از این خواسته های پایمال شده درزیر گردآوری می شود.
خواسته های زبانی – فرهنگی خلق ترک در ایران را اگر بشماریم کم و بیش بدین صورت خواهد بود.
1- رفع ممنوعیت زبان ترکی در ایران
2- رسمی و سراسری شدن زبان ترکی در ایران توسط قانون اساسی
3- استفاده از زبان ترکی در تمامی مقاطع تحصیلی – آموزشی از مهد کودک تا دوران پی اچ دی به صورت اجباری و تحت حمایت کامل دولت.
4- پایان دادن به سیاست های آسیمیلاسیون، انتگراسیون و ژنوساید زبانی / فرهنگی خلق ترک در جهت منافع زبان فارسی و فارس زبانان.
5- تعریف مفهوم شهروند ایران فارغ از هر نوع سطله طلبی گروه حاکم فارس زبان و قید منطقه جغرافیائی ایران به عنوان منطقه ای چندملیتی، چندزبانی، چندفرهنگی، چنددینی و ... در قانون اساسی
6- پایان دادن به رسمیت انحصاری زبان فارسی و توقف تحمیل زبان فارسی به عناوین گوناگون بر ملت ترک.
7- حمایت از تاسیس رسانه های دیداری، شندیداری، نوشتاری و ... مستقل به زبان ترکی در مناطق ترک نشین.
8- عذر خواهی رسمیت دولت ایران از سیاست های کشتار زبانی و فرهنگی، سیاست های آسیمیلاسیونی، راسیستی سیستماتیمک و .. بر علیه ملت ترک.
9- گنجاندن نام "ملت ترک" و "زبانی ترکی" به عنوان یکی از ملیت ها و زبانهای مردمان ساکن این جغرافیا.
10- ایجاد انیستیتوهای ترکولوژی در تمامی دانشگاه های معتبر مناطق ترک نشین
11- اختصاص بودجه ای ویژه برای رفع تبعیض های زبانی / فرهنگی سالهای گذشته
12- پایان دادن به تکه تکه کردن مناطق ملی ترک نشین و توقف سیاست های تغییرات دمگرافیک در مناطق ملی و تاریخی ترک نشین.
13- گشودن راه قانونی برای مسئولیت پذیری مسائل فرهنگی - زبانی از سوی شهرداری های مناطق ترک نشین.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر