اومود اورمولو
در شهر نیویورک که دارای جمعیتی بالغ بر 8 میلیون نفر می باشد از تمامی کشورهای جهان می توان انسانهائی یافت. به نظر بسیاری از زبان شناسان نیویورک یکی از رنگین ترین شهرهای بزرگ دنیا از جهت کاربرد زبان می باشد، حتی بسیاری آن را اولین شهر دنیا از بعد تعدد زبانها به شمار می آورند. بر اساس آمارها حدود 800 زبان در نیویورک مورد کاربرد واقع می گردند. متروپل نیویورک به علت تعدد زبان هایش نیز زبان زد و خاص و عام می باشد.
آقای ارنست آرایس که بولیویائی بوده و به زبان اسپانیائی سخن می گوید از امکان زیست آداب - رسوم و زبان مادری در کنار هم سخن می گوید. در نیویورک از کشورهای مختلف جهان مهاجرینی وجود دارند و در هر گوشه ای به راحتی می توان زبان و لهجه ای خاص را شنید. برای مثال ما در بولیوی کاربرد زبانهای آیمارا و Quechua را می بینیم که در آمریکا در کنار آداب و رسوم مان توانسته ایم زبان مادریمان را نیز حفظ نمائیم.
بر اساس آمار رسمی سال 2010 نیویورک حدود 51% مردم دارای زبان مادری انگلیسی اند، در حالیکه 49% دیگر شهروندان نیویورک دارای صدها زبان و لهجه متفاوت اند. برای بسیاری از انسانها در نیویورک تکلم دومین زبان شهر یعنی زبان اسپانیائی غیرعادی نیست چون لاتینی ها 25% جمعیت شهر را تشکیل می دهند.
یکی دیگر از شهروندان نیویورک این شهر را دارای ویژگی های بین المللی شمرده و علارغم داشتن اطلاعات کافی از تعدد زبانها او نیز نیویورک را رنگین کمانی از زبانها و لهجه های مختلف معرفی می کند. بنا به گفته او تعدد زبانهای نیویورک در آسانسور، خیابان، کوچه، بازار، مترو و ...قابل لمس می باشد.
منطقه جغرافیائی ایران نیز نه به سبب تعدد مهاجرین بلکه به سبب ساختار شکل گیری اش یکی از رنگین ترین نقاط جغرافیائی جهان از بعد تعدد زبان ها و لهجه ها می باشد که متاسفانه تاکنون تمامی زبانها و لهجه ها به سبب ساخت پروژه یک ملت – یک زبان – یک ایدئولوژیک تماماً کتمان و مورد انواع سیاست های یکسان سازی و انتگراسیون دولت ایران طی 100 سال گذشته واقع شده اند به طوریکه اکنون بسیاری از این زبانها مورد انواع بیماری های زبانی واقع گردیده اند. علاوه بر کتمان زبانهای متعدد از جمله زبان ترکی که زبان اکثریت شهروندان ایران می باشد زبان اقلیت فارسی نیز بر تمامی دیگر ائتنیک های زبانی به سبب و عناوین مختلف تحمیل گردیده است. در ایران ما با رسمیت انحصاری زبان اقلیت فارسی مواجه ایم در حالیکه دیگر زبان های اکثریت به مانند ترکی از هیچ حقوق اولیه ای از جمله تحصیل به عنوان زبان مادری میلیونها ترک برخوردار نمی باشند. حتی رسانه هائی که از سوی دولت ایران در مناطق ملی ترک نشین تاسیس گردیده بیشتر در جهت سیاست های کلان دولت ایران مبنی بر ترویج فارسی و نابودی زبان ترکی می باشند و تمامی این مدیاها بدون ذره ای تردید برای ساختن زبان جدیدی مشتمل بر زبان آذری احمد کسروی و زبان فارسی در تلاش اند. در حالیکه دنیا به سمت چندفرهنگ گرائی (Multiculturalism) به پیش می رود در ایران ما هنوز هم شاهد تحمیل فرهنگ، زبان، آداب و سن، باور، تاریخ، ادبیات، هنر و ... گروه اقلیت ائتنیکی فارس زبان بر دیگر ملیتهای غیرفارس که اکثریت این جغرافیا را تشکیل می دهند می باشیم. بسیاری از دولت های اروپائی به سبب آثاری که عدم آموزش زبان مادری برای کودکان مهاجر به ارمغان می آورد برای مهاجرین با هزینه ملی کلاس ها و مدارس آموزش زبان مادری برگزار می کنند ما در ایران علارغم اینکه شاهد وجود 25 – 35 میلیون شهروند ترک که خود تا همین 100 سال پیش دارای صدها امپراطوری و سلسله ترک بوده اند می باشیم دولت ایران هنوز هم زبان ترکی را در ایران به رسمیت نشناخته و حق آموزش به زبان ترکی را با قوانین نوشته شده و نانوشته ممنوع کرده است. اکثریت جامعه ترک از هر طیف و گروه فکری اکنون خواستار رسمی و سراسری شدن زبان ترکی در ایران بر طبق قانون اساسی اند تا اولین قدم برای رفع تبعیض زبانی در ایران برداشته شود که تاکنون با بی اعتنائی دولت ایران مواجه بوده ایم، گرچه که بی اعتنائی به مسئله ملی سبب گسترش روز افزون تفکر تشکیل دولت ملی در مناطق ترک نشین را تقویت می کند و قدمی به سود و منافع ملی جامعه ترک می باشد.
منبع ترجمه: بخش ترکی صدای آمریکا
http://tinyurl.com/mtlrosp
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر