اومود اورمولو
مدیر کل اداره ثبت و احوال استان کردستان به سبب آغاز هفته ثبت و احوال امروز طی نشستی مطبوعاتی با خبرنگاران و اصحاب رسانه‌های گروهی از عدم ممانعت استفاده اسامی کردی برای نامگذاری نوازان خبر داد.
عبدالله خسروی اظهار داشت که نام، هویت یک فرد هست و در شکل گیری شخصیت او بسیار موثر می باشد و باید سعی شود نام فرزندان بر اساس باورهای فرهنگی، ملی و دینی صورت پذیرد. سعی ما این هست که بر اساس قانون، شرع و عرف در ثبت نامها شهروندان را همراهی کنیم. وی در بخش دیگری از سخنانش از اولویت و استقبال از نامگذاریهای اصیل و مطابق با فرهنگ و هویت کردستان اشاره کرد.
ایشان تصریح کردند که در ثبت احوال استان کردستان با نامهای کوردی که دارای ریشه و اصالت هستند و در کتب و فرهنگ های معتبر مانند فرهنگ ماموستا هه ژار و فرهنگ کردستان وجود دارند محدودیتی وجود نداشته و حتی از آن استقبال می شود و اگر کسی خلاف این مهم را اظهار کرده به شدت تکذیب می شود. وی به اسامی برتر و برگزیده نام نوزدان طی سال جاری در استان در بین جنس مونث و مذکر اشاره کرد و بیان داشت: محمد، آرتین، ماردین، آرسام و آژوان در جنس مذکر و ستایش، فاطمه، هستی، آوین و شنیا در جنس مونث پرطرفدارترین اسامی ثبت شده در کردستان هستند.
حال سخن اینجاست که چنین استانداردی چرا برای نام های ترکی وجود نداشته و اغلب اسامی ترکی به جز اسامی که حتی فارس زبانها به سبب تکثر در جامعه همچون سولماز، الناز، آیناز و... بکار می برند دیگر اسامی اصیل ترکی که مطابق با فرهنگ، تاریخ، آداب و اسطورهای جامعه ترک دارند تدابیر شدیدی از سوی مسئولین امر برای عدم نامگذاری و ممانعت از انتخاب نام های کردی بکار بسته میشود؟ چرا دولت ایران نامهائی همچون آژوان، روژ و ... کردی را مطابق با فرهنگ کردستان می پندارد ولی نامهای اصیل ترکی همچون ائلین، هارای، اوغوز و ... مغایر با فرهنگ ملت ترک و مناطق ترک نشین ارزیابی می کنند؟ آیا سخن حسین هاشم پور رئیس اداره ثبت و احوال سولدوز که ممانعت از کاربرد اسامی اصیل ترکی همچون اوغوز، هارای و ... را به سبب مغایرت با فرهنگ ایرانی اسلامی معرفی کرده بود نشئت گرفته از همین دیدگاه و استاندارد دوگانه دولت ایران به انسان ترک نیست؟
بارها و بارها شاهد ارجاع خانواده‌های ترک به دادگاه‌ها تنها به سبب اصرار خانواده‌های ترک بر نامگذاری فرزندشان به زبان ترکی بوده‌ایم، حتی دولت ایران به ممانعت از نامگذاری کودکان ترک به اسامی اصیل ترکی اکتفا ننموده و بعضا شاهد دستورا‌لعمل های دولتی و بخش نامه‌هائی برای ممانعت از کاربرد اسامی ترکی بوده‌ایم.
حال سخن اینجاست که چرا کاربرد اسامی ترکی و به قولی ملت ترک بیگانه و غیرایرانی ولی اسامی کردی و جامعه کردزبان ایرانی تلقی می شود؟ آیا برخورد و استاندارد دوگانه با نامهای ترکی نوعی تبعیض سیستماتیک و ترک‌ستیزی نیست؟
۱ نظر:
1-نیاز نیست برای رسیدن به امیال خودتان از دروغ استفاده کنید
2 اسامی ترکی مثل یاشار ؛ ایناز ؛ ایگین ؛ ایاز ؛ اراز ؛ ایدین ؛ ایدا ؛ بیل گین ؛ سولماز و....... نه تنها در مناطق ترک نشین که حتی توسط فارسها نامگذاری میشه و هیچ محدودیتی نیست
3- همون محدودیتی که برای اسامی نامتعارف ترکی وجود داره برای اسامی کردی و فارسی هم وجود داره / اسامی مثل پشوتن اریوبرزن ؛ پشنگ و.... عملا ممنوع شده
4 - مشکل جای دیگر هست / ربطی به فارس و ترک و کرد نداره / این اقوام هزاران سال کنار هم زندگی کردند و امثال حکومت حاکم بر ایران و امثال شما ها نمیتواند کینه و نفرت بپراکند برای اهداف خود
ارسال یک نظر