اومود اورمولو
دولت ترکیه طی سالهای گذشته برای افزایش استانداردهای دمکراسی خود مبتنی بر قوانین اتحادیه اروپا و ارائه تعریف نوینی از شهروند ترکیه فارغ از داشتن هر نوع هویتی ائتنیکی، دینی، فرهنگی و زبانی و برای تضمین برخورداری از حقوق برابر تمامی شهروندانش دست به رفرمهای متعددی زده که یکی از مهمترین این رفرمها بی تردید به رسمیت شناختن حق زیست و تضمین حق آموزش به زبان مادری گروههای متعددی ائتنیکی همچون کرد، لاز، چرکس، آبخاز و .... می باشد. در کنار به رسمیت شناختن حق آموزش به زبان مادری در ترکیه دولت یکی از مهمترین قدمها برای پاسداشت زبانهای موجود در ترکیه را نیز برداشته و آن نیز ورود زبانها به دنیا تجارت و اقتصاد می باشد، چون تنها به رسمیت شناختن و تضمین آموزش به زبان مادری امروزه دیگر نمی تواند سبب توسعه زبانی گردد بلکه مهمترین عامل در بسط و گارانتی نمودن رشد زبانها ورودشان به دنیای اقتصاد و تجارت می باشد.
بر اساس لایحه‌ای که از سوی مستشار اداره امنیت و نظم عمومی به حکومت ترکیه ارائه گردیده در صورت قبول لایحه مذکور تمامی زبانهای موجود در ترکیه خواهند توانست از سوی کمپانیها و شرکتها عمومی و خصوصی مورد کاربرد رسمی و در سطح دولتی قرار گیرند. بر این اساس تمامی زبانهای موجود در ترکیه و الخصوص زبان کردی در قرارداد بانکها با شهروندان، نامه‌نگاری شرکتها با ادارات دولتی، اسناد دولتی، تفاهم نامه‌های شرکتها و کمپانیها و ... کاربرد رسمی خواهند داشت.
گزارش تهیه و منتشر شده از سوی مستشار اداره امنیت و نظم عمومی ترکیه علت تقدیم لایحه کاربرد زبانهای موجود در ترکیه در امر اقتصاد و تجارت را همکاری با دولت ترکیه در راستای افزایش استانداردهای دمکراسی و کاربرد زبانهائی همچون کردی در امر اقتصاد برای آسان نمودن امور اقتصادی و امر خواندن و نوشتن به زبان کردی بیان گردیده است. بر این اساس ماده‌ای که هم اکنون در قانون اساسی ترکیه در راستای کاربرد زبان ترکی در امور اقتصادی می باشد نیز دچار تغییر خواهد شد و لایحه مذکور نیز خواستار تغییر این ماده قانونی گشته است.
در حالیکه دولتهای هم مرز ایران همچون ترکیه با استانداردهای اروپائی و کشورهائی نظیر افغانستان و عراق جنگ زده با استانداردهای خاورمیانه‌ای در حال تحقق هر چه سریعتر حقوق تمامی شهروندانشان فارغ از ارائه تبعیض به سبب داشتن هر نوع زبان، دین، فرهنگ و هویت ائتنیکی می باشیم ما در ایران چندملیتی، چنددینی، چندفرهنگی و چندزبانی شاهد اصرار بر تداوم سیاست های ورشکسته ملت سازی رضاخانی بر اساس ویژگهای گروه اقلیت حاکم برای پدید آوردن جامعه‌ای تک زبان، تک ایدئولوژیک و تک تیپ می باشیم. به طوریکه کشورهائی نظیر عراق و افغانستان تنها از بعد زبانی دارای چندین زبان رسمی سراسری و منطقه‌ای در سیستم آموزشی و تحصیلی می باشند ما در ایران که ایندکس تنوع ائتنیکی – زبانی اش قابل قیاس با هیچ کدام از کشورهای منطقه و دنیا نمی باشد شاهد رسمیت انحصاری زبان گروه اقلیت فارس زبان، عدم رسمیت دیگر زبانهای اکثریت هم چون زبان ترکی، عدم آموزش زبان مادری ملل غیرفارس، تحمیل زبان گروه اقلیت فارس زبان در سیستم آموزشی، ارائه تبعیض سیستماتیک در سیستم آموزشی به سبب عدم برخورداری دانش آموزان غیرفارس از زبان گروه اقلیت حاکم و عدم برخورداری از موقعیت برابر ... می باشیم.
در عین حال که دولت جدیدی حسن روحانی نیز به مانند 34 سال گذشته برای پیروزی در انتخابات وعده تشکیل فرهنگستان زبان و ادب ترکی را داده بود علارغم اینکه حدود 200 روز از بر عهده گرفتن این سمت می گذرد شاهد بی اعتنائی و عدم تغییر نگرش به زبان ترکی و ملت ترک می باشیم. عدم تاسیس فرهنگستان زبان و ادب ترکی از سوی دولت روحانی در حالی صورت می پذیرد که تنها جوانان ترک دنیای مجازی تاکنون 2629 امضاء برای خواست بجای آوردن وعده انتخاباتی دولت حسن روحانی جمع آوری نموده‌اند.
اولین خواسته جامعه ترک برای تبعیض زدائی و وجود شرایط برابر آموزشی "رسمیت و سراسری شدن زبان ترکی تحت ضمانت اجرائی قانون اساسی" و عدم تحمیل زبان فارسی به هر نام و عنوانی می باشد.
منبع ترجمه خبر:
سایت روزنامه سراسری استار چاپ ترکیه
http://tinyurl.com/k24lumh
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر