آزربایجان جنوبی، اورمیه: بنا به منابع دولتی آزربایجان غربی رتبه سوم مواد معدنی و رتبه پنجم معادن ایران را به دلیل داشتن بیش از 80 نوع سنگ تزئینی به یدک می کشد که عقب ماندگی های اقتصادی آزربایجان غربی بهترین نمونه استعمار داخلی ملت ترک علارغم این همه منابع زیرزمینی را بار دیگر آشکار می سازد.
بیشتر منابع آزربایجان غربی در شهرهای اورمیه با 58 معدن ، ساووج بولاق (نام جعلی مهاباد) با 50 معدن، خوی با 47 معدن و تیکان تپه (نام جعلی تکاب) با وجود 42 معدن را به خود اختصاص داده اند. از جمله مواد استخراجی از منابع زیرزمینی آزربایجان غربی می توان به تیتان، کان سنگ طلا، باریت، فلدسپات، میکا، کان سنگ نقره و سنگ های تزئینی به مانند گرانیت، دولومیت، تراورتن، مرمر، گنگلومرا، بازالت و ... اشاره نمود.
پس از کشف معادن طلای جدید در ساری داش (نام جعلی سردشت)، خانا (نام جعلی پیرانشهر) و معادن قبلی نظیر آق دره تیکان تپه تولید فلزات گرانبها در آزربایجان غربی به شدت افزایش یافت. ذخیره کانسنگ معدنی باریکای ساری داش بیش از 764 هزار تن تبا عیار طلای 1.5 عیار و نقره 101 گرم در هر تن تخمین زده می شود. علاوه بر معادن طلای مذکور معادن متعددی نیز در شهرهای ماکو، سلماس، سایین قالا (نام جعلی شاهین دژ) و ... موجود می باشد.
علارغم وجود این مقدار منابع طبیعی زیرزمینی ملت ترک و آزربایجان جنوبی متاسفانه به تمام معنا ملت ترک تحت استعمار داخلی واقع شده و از نعمات طبیعی نهفته در خاک اجدادی اش می باشد، برای مثال از این همه ثروت چه چیزی نصیب ملت ترک و آزربایجان جنوبی گشته است؟ به جز خشکاندن دریاچه اورمیه، بیکاری، فقر، فحشاء، ترویج مواد مخدر، بیکاری جوانان تحصیل کرده و ...چه چیزی را می توان نام برد. مطمئناً اگر معادن زیرزمینی موجود در آزربایجان غربی تحت کنترل دولت ملی آزربایجان بود وضعیت بدین منوال نمی بود و رشد اقتصادی چشمگیری برای جامعه ترک و آزربایجان غربی بهمراه داشت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر