پس از تغییرات قانونی عمده ای که در قوانین سیستم آموزشی ترکیه برای تطابق بیشتر با واقعیات موجود در جامعه ترکیه صورت گرفت کلاس هائی برای آموزش زبان های کردی، زازکی و ... نیز در برنامه درسی مدارس مناطق کردنشین ترکیه گنجانده شد.
پس از تحقق این رفرم در سیستم آموزشی و تحصیلی ترکیه کودکان زاز، کرد و .. نیز توانستند نیازهای آموزش زبان مادری را تا حدودی مرتفع سازند، گرچه که اصلاح قانونی فوق نیز کماکان با آنچه می باید شود فاصله ای قابل تاملی دارد ولی بر اساس نگرش بسیاری از کارشناسان دولت ترکیه قصد دارد طی پروسه ای چند ساله زیرساخت های لازم برای جای دهی زبان های کردی، زازکی و ... را در سیستم های آموزشی ، قضائی، سیستم های مربتط با سرویسهای اجتماعی، حمل و نقل، تابلوها، علائم راهنمائی رانندگی، شهرداریها و ... را در پیش بگیرد و زیرساختهای این رفرم وسیع را نیز در قانون اساسی جدیدی که پیشنویسش ارائه شده می توان به خوبی مشاهده نمود.
پس از جای دهی دروس آموزش زبان مادری در سیستم آموزشی و تحصیلی ترکیه بر اساس آمار رسمی ارائه شده از سوی عمر دینچر وزیر آموزش و پرورش ترکیه تنها در شهر دیاربکیر اکنون 5.860 کودک کرد زبان به آموزش زبان کردی و 142 دانش آموز نیز آموزش زبان زازکی را به صورت رسمی آغاز نموده اند.
رسمیت استفاده از زبان مادری در سیستم قضائی ترکیه، آموزش زبان کردی و عربی به پلیس ترکیه، آغاز بکار بخش به زبان کردی سایت دانشگاه حکاری ترکیه، آماده سازی فرهنگ لغت کردی از سوی فرهنگستان زبان ترک، آغاز آموزش زبان مادری در سیستم آموزشی و تحصیلی ترکیه و ... همگی جزء برنامه های میان مدت – بلند مدت ترکیه برای تعریف مدرنی از شهروندی در ترکیه را فارغ از زبان، هویت ائتنیکی، دین و مذهب و .. را در اذهان منعکس می سازد. دولت ترکیه قصد دارد از واقعیت های بافت جامعه خود برای پیشبرد و ترویج هر چه بهتر پایه های دمکراسی و پلورالیسم استفاده نماید و واقعیت های موجود در بافت جامعه ترکیه را نه تهدیدی امنیتی بلکه مبدل به فرصتی ایده آل مبدل سازد ولی هم مرز دولت ترکیه دولت ایران واقع شده است که دربرگیرنده بیشترین کثرت از جمعیت ترک پس از ترکیه می باشد درحالیکه سیاست های رسمی و غیررسمی دولت ایران بر مبنای کتمان، تحقیر، طرد و ... نسبت به ملت ترک را تعریف کرده و به پیش می برد. امروزه علارغم واقعیت بافت جامعه چندملیتی ایران نه تنها بافت چندملیتی، چندزبانی، چندمذهبی و .. ایران مورد کتمان واقع شده بلکه سیاست های آسیمیلاسیون و نسل کشی زبانی – فرهنگی به انواع مختلف به صورت سیستماتیک بر علیه ملت ترک و دیگر ملل غیرفارس روا داشته می شود قوانین نوشته شده رسمی و غیررسمی وجود هویت ائتنیکی به نام ترک، زبان ترکی و .. را تماماً به زیر سوال می برد. در حالیکه کودکان زاز، کرد و ... در ترکیه از آموزش زبان های مادری خود در مصرت قابل درکی به سر می برند در این سوی مرز هنوز کودکان ترک از آموزش زبان ترکی محروم شده و در عین حال نیز ملزم به آموزش و یادگیری زبان بیگانه و استعماری فارسی می باشند. بدون شک تداوم عدم رسمیت زبان ترکی و هویت ترک در ایران غیرقابل قبول بوده و تضادی 360 درجه با اوضاع منطقه ای و جهانی که رفته رفته در پروسه تحقق حقوق پایمال شده ملت های تحت ستم و محکوم می باشد را داراست، بدون تردید اولین خواست ملت ترک از هر طیف و گروه فکری "رسمیت و سراسری شدن زبان ترکی می باشد" . سپس قدمهای بعدی برای بازگرداندن جامعه ترک و قابلیت تعریف در ایران...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر