دریاچه آرال که به عنوان 4 مین دریاچه بزرگ جهان شناخته می شد طی 50 سال گذشته به علت استفاده بی رویه دولت اتحاد جماهیر شوروی از آب آرال برای آبیاری مزارع پنبه به بیش از 90% تقلیل یافته و صحرای ناشی از خشکانده شدن دریاچه آرال جوانترین صحرای کره زمین را تشکیل داد.
دولت اتحاد جماهیر شوروی برای کاشت و آبیاری پنبه از منابع آبی آمودریا و سردریا استفاده می نمود که تغییر مسیر این رودها به مزارع پنبه از سال 1960 به بعد سبب خشک شدن دریاچه آرال گردید و در نتیجه دریاچه آرال بیش از 90% به تحلیل رفت. دقیقاً به مانند دریاچه اورمیه که به علت افزایش 2 برابر سطح زیر کشت رفته رفته دریاچه اورمیه به دو نیمه تقسیم گردیده است.
با خشکیده شدن 90% دریاچه آرال رفته رفته آرال به دو نیمه تقسیم شد و سپس دو نیمه نیز به چهار قسمت تقسیم گردید به طوریکه فاصله سواحل دریاچه آرال نسبت به گذشته حدود 170 کیلومتر گشت، خشک شدن دریاچه آرال سبب ایجاد جوانترین صحرای دنیا شد. در سال 2010 سطح خشک شده دریاچه آرال حدود 54 هزار کیلومتر مشخص شد. با خشک شدن دریاچه آرال بادهای شدیدی نیز شکل گرفت که سبب ایجاد گردبادهای نمک و شن به حجم 100 میلیون تن را تحقق داد مردمان حوزه دریاچه آرال، قزاقستان و ازبکستان که حدود 2 میلیون نفر تخمین زده می شوند همگی از عواقب ناشی از طوفان های نمکی دریاچه آرال دچار انواع بیماریهای تنفسی، ریوی، پوستی، گوارشی و ... گشتند. خشک شدن دریاچه آرال به عنوان بزرگترین فلاکت محیط زیستی قرن نام گرفت.
طی ماه های گذشته کشورهای حوزه دریاچه آرال و سازمانهای محیط زیست جهانی با گردهم آمدن در قزاقستان و ایجاد صندوق پولی برای احیاء دریاچه آرال دراولین گام حدود 19 میلیارد تنگه را برای احیاء دوباره دریاچه آرال آغاز کردند. علاوه بر تامین این بودجه هنگفت دولت قزاقستان نیز طی پروسه ای علمی و عملی زیر نظر کارشناسان میحط زیست جهانی اولین قدم های احیاء دریاچه آرال را با موفقیت به ثمر رساند، در عین حال پروژه بزرگ احیاء دریاچه آرال وارد فاز دوم خود شده است که برای احیاء این دریاچه لزوم ساخت تاسیسات زیربنائی در منطقه پیش بینی گشته است.
بر اساس پیش بینی های کارشناسان میحط زیست قسمت بزرگی از دریاچه آرال طی تحقق پروژه ای 6 الی 7 ساله دوباره احیاء خواهد شد. دولت قزاقستان علاوه بر احیاء دریاچه آرال سعی در احیا صنعت توریسم ، مدرنیزاسیون و ... مناطق اطراف دریاچه آرال را دارد تا از بیابان شدن منطقه جلوگیری کند.
در دیگر سو دولت ایران به جد با ساخت سدهای بی حساب و کتاب بدون در نظر گرفتن حق آبه دریاچه اورمیه، مدیریت غلط منابع آبی، پیشبرد سیاست های زمین سوخته در آزربایجان جنوبی، افزایش سطح زیر کشت در منطقه به دو برابر و ... تاکنون سبب خشک شدن دریاچه اورمیه گردیده است به طوریکه اخبار دولتی حاکی از خشکانیده شدن 70% دریاچه اورمیه می باشد. تاکنون به جزء برگزاری کنفرانس های بی محتوا، پروپاگاندای دولتی چه در داخل و چه در خارج کوچکترین قدمی در راه احیاء دریاچه اورمیه تحقق نیافته است و دریاچه در حال جان دادن می باشد. در صورت خشک شدن کامل دریاچه اورمیه بیش از 100 تن نمک نیز در منطقه ایجاد خواهد شد که در صورت تحقق این موضوع در کنار طوفان ها یا سونامی های نمک زندگی در آزربایجان جنوبی بدون تردید غیرقابل مکان خواهد بود و بزرگترین کوچ اجباری سرزمین و ملتی مستعمره تحقق خواهد یافت.
منبع ترجمه خبر:
http://tinyurl.com/agepdba
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر