اومود اورمولو
کمیسیونی متشکل از احزاب داخل مجلس ترکیه طی چند ماه گذشته به بررسی پیش نویش قانون اساسی جدید ترکیه مشغول بوده اند، یکی از مهمترین مباحث در قانون اساسی جدید ترکیه تغییراتی می باشد که در حوزه تعریف "زبان رسمی و حق آموزش زبان مادری" مد نظر بوده است. دیروز به پیشنهاد ثۆریا اٶندر از حزب ب.د.پ (حزب دست راست پ.ک.ک در مجلس ترکیه) ماده مرتبط با حق آموزش و پرورش دوباره برای بازنگری مورد مذاکره واقع گردید.
اعضای نماینده گان احزاب م.ه.پ (حزب حرکت ملی ترکیه)، ج.ه.پ (حزب جمهوریت خلق ترکیه) و آ.ک.پ (حزب عدالت و توسعه) هر سه بر رسمیت و جایگاه آموزش زبان ترکی در سیستم آموزشی ترکیه تاکید داشته و به اتفاق نظر رسیده بودند. در این مذاکره اٶندر آموزش زبان مادری را جزء حقوقی دانست که می باید برآورده شود و بنا به گفته های وی کردهای ترکیه نیز می باید از حق آموزش به زبان مادری برخوردار باشند و هیچ سدی نمی تواند حق آموزش به زبان مادری را از کوردها سلب کند. محمد علی شاهین از حزب آ.ک.پ در سوالی از اٶندر مبنی بر اینکه شما در کنار زبان ترکی خواهان آموزش زبان کردی می باشید؟ را مطرح نمود و اٶندر نیز پاسخ داد:
"نه، ما خواهان آموزش زبان کردی می باشیم، هر شخصی خواهان آموزش زبان ترکی نیز بود می تواند آن را فراگیرد. این مسئله برای حزبم خط قرمزی می باشد، ولی دوباره از حزبی که به آن تعلق دارم خواهم پرسید. اگر این شرط بجای آورده نشودهیچ لزومی به شرکت ما در این کمیسیون وجود ندارد.
به مصالحه برسیم
پس از ظهر نیز جلسه کمسیون قانون اساسی ترکیه ادامه یافت و اینبار اٶندر طرحی مبتنی بر آموزش دوزبانه در سیستم آموزشی ترکیه را ارائه داد و نماینده حزب جمهوری خلق ترکیه نیز با چراغ سبزی از بحث در این مورد استقبال نمود. از دیگر سوی سهیل باتۇ از رسمیت زبان ترکی در سیستم آموزشی ترکیه سخن گفت و اٶندر نیز فرمول آموزش زبان مادری به صورت بلغارستان را ارائه نمود.
در قانون اساسی بلغارستان در مورد زبان به فرمول زیر بر می خوریم:
آموزش و کاربرد زبان بلغاری جزء حقوق و تکلیف هر شهروند بلغارستان می باشد. شهروندان بلغاری که دارای زبان مادری بلغاری نیستند در کنار آموزش اجباری زبان بلغاری حق آموزش و استفاده از زبان مادری خود را دارا می باشند.
دو تن از نماینده گان حزب جمهوری خلق ترکیه به فرمول بلغارستان برای آموزش زبان مادری با دید مثبت نگاه می کنند و تنها 1 نماینده این حزب از مشورت با حزبش برای پاسخگوئی خبر داد.
در حالی دولت ترکیه از سال 2002 تا به اکنون قدم های مثبت و موثری برای رفع تبعیض های زبانی و تحقق تمامی حقوق شهروندان ترکیه فارغ از داشتن هر نوع هویت ائتنیکی، زبانی، دینی، فرهنگی و.... را مد نظر قرار داده و در پراتیک نیز قدم هائی همچون گشایش کانال تلویزیون TRT6، گشودن انیستیتوی کردشناسی در دانشگاه ماردین، اجازه تاسیس مدارس خصوصی به زبان مادری، تعریف جدیدی از شهروندی ترکیه و .. ترکیه را به ثمر رسانده ما در ایران شاهد تداوم استعمار و استثمار ملت ترک و دیگر ملتهای غیرفارس تحت ستم ملی می باشیم. در منطقه جغرایائی ایران به صورت رسمی تنوع ائتنیکی، دینی، زبانی، فرهنگی و ... از سوی دولت و ملت حاکم مورد کتمان واقع گردیده و سیاست های آسیمیلاسیون و انتگراسیون در جهت یکسان سازی هویتی، دینی، زبانی فرهنگی و .. با ابزار سیستم آموزشی و تحصیلی اجباری مبتنی بر زبان اقلیت فارس زبان به پیش برده می شود. رسمیت انحصاری زبان اقلیت فارسی چه در زمان های شاه و شیخ و حتی در سناریوها و رویاهای کودکانه پس از آنها نیز جزء خطوط به اصطلاح قرمز دولت و ملت حاکم بوده و می باشند، این در حالی هست که در همین عراق، افغانستان جنگ زده امروز قوانین اساسی مبتی بر به رسمیت شناختن حقوق گروههای ائتنیکی ، دینی، فرهنگی ،زبانی و ... تحقق یافته و در هر کدام از کشورهای مذکور چندین زبان به صورت رسمی سراسری و رسمی منطقه ای می باشند. عدم آموزش زبان مادری و تحمیل زبان بیگانه و اقلیت فارسی بر اکثریت جامعه ایران نقض آشکار قوانین حقوق بشر می باشد، در بسیاری از اسناد و معاهدات حقوق بشری مانند منشور زبان مادری، اعلامیه جهانی حقوق زبانی، بندهای 3 و 4 ماده 4 اعلامیه حقوق اشخاص متعلق به اقلیتهای قومی، ملی، زبانی و مذهبی، ماده 30 کنوانسیون حقوق کودک، ماده 27 میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و… مورد تاکید قرار گرفته است. این در حالی می باشد که مسئله ملت ترک در ایران نه مسئله گروه اقلیت قومی بلکه ملتی بدون دولت و تحت استعمار و استثمار داخلی گروه اقلیت فارس زبان می باشد.
خواست و هدف اصلی جامعه ترک برای زدودن تبعیض های متعدد زبانی موجود و حقوق برابر " رسمیت و سراسری شدن زبان ترکی تحت ضمانت اجرائی قانون اساسی" می باشد.
منبع ترجمه خبر:
http://tinyurl.com/krej69p
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر