اومود اورمولو
قاسم جعفری عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شواری اسلامی ایران گفتگوئی با سایت دولتی ایرنا در مورد مسئله آموزش به زبان مادری گروههای ائتنیکی غیرفارس در ایران داشته و بنا به گفته های وی آموزش به زبان مادری زمینه ساز تجزیه ایران و سرمنشاء اختلاف زائی میان به اصطلاح اقوام خواهد شد.
بنا به گفته های وی دولت ایران همواره برای حفظ یکپارچگی و وحدت ملی، مرزی و قومی تلاش کرده و اگر قرار باشد مسیری طی شود که رشته ارتباطی ده ها قوم ایرانی قطع شود چگونه به وحدت ملی دست خواهیم یافت؟ درعین حال اگر منظور دستیار ویژه رییس جمهور در امور اقوام و اقلیت های دینی و مذهبی از طرح آموزش به زبان مادری در مدارس این باشد که در کنار آموزش های رسمی، درسی هم به این موضوع اختصاص یابد در اصل 15 قانون اساسی نیز این مساله مورد توجه قرار گرفته است.
وی در بخش دیگری از سخنانش دامن زدن به قومیت ها را به صلاح ایران ندانسته و طرح مسائل اینچنینی را در صورت عدم بررسی و کنکاش و عدم طرح هنرمندان مسئله را باعث ایجاد خسارت هائی معرفی نموده است. ایشان مطرح کرده اند که در کشوری که ده ها قوم زندگی می کنند و دشمنان همواره به دنبال تفرقه افکنی بوده و هستند چرا باید با گام برداشتن به سمت تجزیه کشور، با دست خود زمینه ساز ایجاد اختلاف میان اقوام مختلف باشیم.
باید به نماینده بجنورد خاطر نشان کرد که کدام کشور با به رسمیت شناختن حق آموزش به زبان مادری شهروندانش تاکنون تجزیه گردیده؟ آیا کتمان و عدم تحقق حق آموزش به زبان مادری گروههای ائتنیکی مغلوب در ایران زمینه ساز تجزیه این جغرافیا می گردد یا تحقق برخورداری از حق آموزش به زبان مادری؟ در ثانی به قول شما برای رفع احتمال تجزیه این جغرافیا تاکی میلیونها ترک،عرب، لر، بلوچ، گیلک، مازنی، کرد، ترکمن و .. می باید از حق آموزش به زبان مادری خود محروم نگه داشته شوند تا پاسخی برای احتمالات شما مبنی بر عدم تجزیه این جغرافیا به علت آموزش زبان مادری میسر گردد؟ آیا آموزش به زبان مادری زمینه ساز اختلاف میان ملل محکوم با اقلیت حاکم می باشد یا عدم آموزش به زبان مادری و تبعیض و اجحاف بزرگی که در حق میلیونها انسان غیرفارس در این جغرافیا صورت می پذیرد؟ آیا بدون تغییر در قانون اساسی که در یک جغرافیای چندملیتی و چندزبانی رسمیت انحصاری یک زبان اقلیت برگزیده دولت را به رسمیت می شناسد می توان تضمینی برای اجرای حق آموزش به زبان مادری گروههای مغلوب فکر نمود؟ آیا عدم به رسمیت شناختن قانونی زبانهای ملل غیرفارس سرانجامی به مانند اصل تاریخ مصرف گذشته 15 که قابلیت تطابق با نیازهای جامعه امروزی در حالیکه همین عراق دارای 5 زبان رسمی می باشد را نخواهد داشت؟ آیا بدون واگذاری حق آموزش به زبان مادری گروههای مغلوب بر عهده ارگان دولتی و سراسری مسئله زبان های ملی و آموزش زبان مادری گروههای مغلوب قابل حل می باشد؟ از همان ده ها قوم و قبیله‌ای که می فرمائید یکی هم قوم فارس زبان می باشد که علارغم در اقلیت بودنش زبان مادری‌اش در پروسه‌ای غیرطبیعی به عنوان انحصاریترین زبان موجود در این جغرافیا از سوی دولت برگزیده شده است. در حالیکه زبان ترکی از بعد تکثر زبانی و قدمت کاربرد در این جغرافیا پیشینه‌ای طولانی دارد چرا به قول شما عامل وحدت ملی مان نباشد و زبان گروه اقلیت فارس زبان عامل وحدت ملی مان جا زده شود؟ آیا سبب و علل به قول شما وحدت ملی مان را گروه اقلیت حاکم تعیین خواهند کرد یا اکثریت محکوم؟ آقای جعفری آموزش زبان مادری به صورت فوق برنامه و .. صورت نمی گیرد بلکه آموزش زبان های تحمیلی به مانند فارسی می باید به صورت فوق برنامه آن هم در صورت خواست ملل غیرفارس صورت بگیرد، چرا فارس زبانان تنها اکتفا به آموزش زبان مادری خود می نمایند ولی کودکان ملل غیرفارس می باید زبان مادری گروه اقلیت حاکم را فرا بیاموزیم؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر