اومود اورمولو
شهردار شهر سۇر وابسته به دیاربکر ترکیه طی پروژه‌ای که از چندین سال پیش با عنوان "شهرداری چندزبانه" به اجرا گذاشته سعی در ارائه خدمات به شهروندان به چندزبان را در پیش گرفته که در جدیدترین عمل این شهردار شجاع و خوش ذوق برای اولین بار در طول تاریخ ترکیه شروع به مکاتبه رسمی و دولتی به دو زبان ترکی و کردی نموده است.
بر اساس گزارش سایت خبری تایم ترک از این پس و بنا به قراری که از سوی مجلس شهرداری دیاربکیر گرفته شده تمامی مکاتبات رسمی و دولتی این شهرداری به صورت دو زبان ترکی و کردی خواهد بود. شهرداری سۇر ترکیه از سال 2005 و بر اساس مصوبه مجلس شهرداری تصمیم به ارائه خدمات چندزبانه و کاربرد زبان کردی در تمامی زیرساخت های شهرداری را اتخاذ نموده است.
عبدالله دمیرداش شهردار شهر سۇر ترکیه در مصاحبه‌ای مرتبط با موضوع بیان داشت: ما به عنوان مدیران محلی سعی در ایجاد شرایطی برای همزیستی مسالمت آمیز خلق ها و باورها را در پیش گرفته‌ایم، ما سعی در برابری خلق ها داشته و با احترام به فرهنگ ها خواستار همزیستی مسالمت آمیز انسانها می باشیم.
در حالیکه تنوع ائتنیکی، دینی، فرهنگی و زبانی در هر کجای دنیا به عنوان میراثی انسانی تلقی گردیده و دولت ها سعی در حفظ تمایزهای ائتنیکی، دینی، فرهنگی و زبانی شهروندانشان و همزیستی مسالمت آمیز آنها را دارند در جغرافیای ایران تنوع و تکثر ائتنیکی – زبانی بلای جان دولت و ملت حاکم گردیده به طوریکه در کنار کتمان و تحقیر گروههای مغلوب دولت و ملت حاکم طی 100 سال گذشته همواره سعی در تنوع و تکثرزدائی گروهای مغلوب و یکسان سازی بر طبق ویژگهای گروه اقلیت حاکم را به پیش رانده‌اند. در حالیکه هر روز شاهد کاربرد و رسمیت زبانهای متعدد در کشورههای هم مرز ایران می باشیم ما در ایران با رسمیت انحصاری زبان گروه اقلیت فارس زبان و کتمان بافت چندملیتی، چنددینی، چندفرهنگی و چندزبانی ملل موجود در ایران می باشیم. دیگر لزومی به شباهت سازی و مقایسه ایران با سوئد، اتریش، فنلاند و ... نیست بلکه قوانین تحقق یافته در همین کشورهای جنگ زده افغانستان و عراق از بعد احترام به تنوعات یاد شده قابل قیاس با ایران نیست.
اکنون نیز که عراق جنگ زده دارای 5 زبان رسمی و دولتی(زبانهای عربی و کردی به عنوان زبانهای رسمی سراسری و زبانهای ترکی، سریانی و ارمنی به عنوان زبانهای رسمی منطقه‌ای) ویا افغانستان جنگ زده دارای زبانهای رسمی (پشتو و دری به عنوان زبان رسمی سراسری و زبانهای پامیری، اوزبکی، بلوچی، ترکمنی، نورستانی و.. به عنوان زبان های رسمی منطقه‌ای) می باشد ما در ایران شاهد رسمیت انحصاری زبان اقلیت فارسی و عدم رسمیت زبانهای اکثریتی به مانند "زبان ترکی" که به گواه هزاران سند تاریخی غیرقابل انکار طی 1000 سال گذشته همیشه به تنهائی(به استثنای 2-3 دوره همراه زبان فارسی) زبان امپراتوریها و سلسله های ترک حاکم بر این جغرافیا بوده اکنون حتی وجودش در این جغرافیا به صورت رسمی از سوی دولت و ملت حاکم کتمان و تحقیر می گردد و ترک بودن میلیونها انسان تنها به جوک های راسیستی و موسیقی فارسی ختم گردیده است. انسانهای ترک ساکن ایران تنها به سبب تمایز ائتنیکی و زبانی با گروه اقلیت حاکم شهروندان درجه چندم دولت ایران بوده و از اولیه ترین حقوق انسانی و جمعی از جمله "حق آموزش به زبان مادری" خود محروم اند، این در حالی می باشد که زبان گروه اقلیت حاکم استعمارگر بر ملل غیرفارس از جمله ملت ترک با عناوینی همچون زبان رسمی و دولتی، زبان ملی، زبان ایرانیت، زبان تشیع، زبان دین اسلام، زبان مشترک و ... قالب، عرضه و تحمیل گردیده است.
در کنار عدم رسمیت زبان ترکی در ایران حسن روحانی قبل از انتخابات 24 خرداد 1392 در سفرهای انتخاباتی که به شهرهای ترک نشینی همچون تبریز،اورمیه،اردبیل و ... داشت وعده تاسیس "فرهنگستان زبان و ادب ترکی" را در صورت پیروزی در انتخبات به ملت ترک داده بود که علارغم گذشت چند صد روز از عهده گیری سمت ریاست جمهوری کوچکترین سخنی در مورد وعده تاسیس فرهنگستان زبان و ادب و ترکی از وی ویا نزدیکانش منتشر نگردیده و گوئی علارغم سخنانی پرتمطراق وی در مورد راستگوئی و پرهیز از دروغگوئی دولت وی وعده تشکیل فرهنگستان زبان ترکی به مانند وعده های 34 سال گذشته و اهداف انقلاب اسلامی که با هدف تبعیض زدائی و برابری بوده تهی بوده است.
اولین خواسته تمامی فعالین ملی ترک از هر طیف و گروه فکری "رسمیت و سراسری نمودن زبان ترکی تحت ضمانت اجرائی قانون اساسی" و در جهت تبعیض زدائی زبانی عدم تحمیل زبان فارسی به هر نام و عنوانی می باشد.
منبع ترجمه خبر:
http://tinyurl.com/kderxjf
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر