اومود اورمولو
ترکان منطقه با شروع بهار عربی به عنوان وزنه سیاسی مهمی در رقابتهای منطقه ظاهر شده و به نظر بسیاری از استراتژیست ها ترکان منطقه می توانند به عنوان وزنه سیاسی تعادل در منطقه عمل کنند.
پس از اشغال عراق توسط آمریکا و سرنگون شدن صدام حسین وضعیت ائتنیکی عراق به کلی دگرگون شده و همین چند وقت پیش بود که مجلس ملی عراق ترکان عراقی را به عنوان سومین گروه ائتنیکی عراق معرفی کرد. پس از این خبر خوشحال کننده داوود اوغلو وزیر امور خارجه ترکیه نیز بازدید غیرمنتظره ای از کرکوک ترک نشین که اکنون تحت اشغال هزاران پیشمرگه مسلح کرد می باشد داشت، این زیارت دیپلماتیک پس از 73 سال محقق شد. در کنار ترکان عراقی ترکان سوریه ای نیز پس از شروع اعتراضات در سوریه در کنار دیگر گروها بر علیه رژیم بعث و حاکمیت بشار اسد مجادله سختی در پیش گرفته اند به طوریکه تاکنون بسیاری از شهرهای ترک نشین سوریه بارها بمباران شده، بسیاری از ترکان کشته و یا مجروح گشته اند، ولی با تمامی این موضوعات ترکان سوریه ای در حال ارگانیزه شدن برای آینده سوریه می باشند.
با توجه به آمارهای علمی که از سوی مرکز مطالعات خاورمیانه ترکیه که وابسته به وزارت امور خارجه بوده و در اثر نتایج تحقیقات میدانی صورت گرفته و منتشر شده است در شهرهای حمص، لاذقیه، حلب، حماء، درعاء و .. حدود 1.5 میلیون ترک سوریه ای وجود دارد که قادر به تکلم به زبان ترکی اند، در کنار این ها 2 میلیون نیز ترک آسیمیله شده وجود دارد. بر خلاف رقم های فوق ارقام دولتی نیز وجود دارد که آمار ترکان سوریه را مابین 600 هزار تا 2 میلیون معرفی می کنند.
در دیگر سو در عراق نیز وجود حداقل 3 میلیون ترک عراقی ثابت شده است، ترکان عراقی بیشتر در شهرهای کرکوک، اربیل، موصل، دیاله و ... ساکن اند. آمارهای رسمی دولتی ترکان عراقی نیز مابین 3 میلیون و 800 هزار بیان می گردد.
بیشتر ترکان ساکن در مرزهای عراق، سوریه، لبنان و ...یادگار امپراطوری عثمانی اند. با شروع بهار عربی ترکان منطقه نیز با ارگانیزه تر شدن در حال ایجاد تعادل سیاسی مابین گروهای سیاسی غیرهمسو می باشند. در عراق ترکان وزنه تعادل اعراب، کردها، حکومت مرکزی و در سوریه ترکان وزنه تعادل کردها وعلوی یان اند.
امروز در کنار شهر حلب 2 تیپ از سربازان ترک سوریه ای سازمان یافته وجود دارد که در حال جنگ با بشار اسد و نیروهای حزب بعث اند. علاوه بر جنگ های شدید پس از کنترل چند شهر نسبتاً کرد نشین سوریه به دست گروههای تروریستی حزب کارگران کردستان (Kurdistan Workers' Party) و حزب پ.ی.د سخنانی مبنی بر سازماندهی هر چه بیشتر گروهای ترک سوریه ای در قبال آینده سوریه به گوش می رسد، بسیاری از مناطقی که امروز در سوریه به عنوان مناطق تحت کنترل کوردها نامیده میشود مناطقی با اکثریت ترک و عرب نشین اند، و ترکان سوریه ای نیز از اشغال عراق و مسائلی که پس از اشغال عراق در شهر ترک نشین کرکوک از سوی مسعود بارزانی و هزاران پیشمرگه مسلح کرد صورت گرفته آگاهند. آنکارا نیز سعی در عدم شکل گیری یک منطقه تحت کنترل حزب کارگران کوردستان در سوریه دارد، چون تهدیدی بالقوه برای امنیت ملی ترکیه خواهد بود ،همانطور که امروزه قندیل به عنوان تهدیدی ملی محقق شده است.
سیاستهای غرب در خاورمیانه شاید به ناچار چاره ای جزء حمایت از سیاستهای ترکیه ندارد، بدین سبب غرب نیز از بوجود آمدن دولتی برخواسته از یک سازمان تروریستی در سوریه را به خاطر امنیت ملی ترکیه برنمی تابد. در دیگر سو وجود نا آرامی در منطقه و ترویج گروههای تروریستی و رادیکال، بیش از بیش به رژیم های دیکتاتور منطقه خاورمیانه کمک خواهد کرد. بدین سبب نقش اساسی ترکان سوریه در تحولات آینده سوریه چشمگیرتر خواهد شد، چون آنها تعادل سیاسی مابین گروهای ائتنیکی موجود در سوریه را ایفا خواهند کرد. از این رو بروز شدن تفاهم نامهای که در سال 1921 آنکارا با حکام فرانسه در مورد تحقق حقوق ترکان سوریه بسته است در منابع دیپلماتیک شنیده میشود. در بند 7 آن تفاهم نامه چنین ذکر شده است:
فرانسوی ها از آنتاکیه تا اسکندرون سیستم حکومتی برقرار خواهند کرد و سیاستهای دولت در راستای حفظ و گسترش فرهنگ و زبان مردم ترک خواهد بود، زبان ترکی نیز زبان رسمی خواهد شد.
اوضاع سوریه کمی نابسامان می باشد و ترکان سوریه ای اکنون در حال سازماندهی برای آینده سوریه و قرار گیری به عنوان وزنه سیاسی اند. تشکیل 2 تیپ ترک سوریه ای نیز می تواند حافظ منافع ترکان سوریه ای در صورت پایمال شدن حقوقشان توسط گروههای مسلح کرد منطقه باشد. اکنون یک حزب ترک به نام حزب دمکراتیک ترکان سوریه شکل گرفته است.
در عراق نیز ترکان عراقی در مرکز سیاسی تعادل آینده عراق واقع شده اند. احمد داوود اوغلو هفته گذشته پس از رساندن پیام آنکارا به مسعود بارزانی در مورد حمایت از ترور و تروریسم طی سفری بی سابقه زیارتی از شهر ترک نشین کرکوک داشت. زیارت داوود اغلو در خود پیامهای متعددی را به طرف کرد و حکومت مرکزی عراق دارد. آنکارا در تقابل با هر گونه حرکت حکومت مرکزی متفق کردهای شمال عراق بوده و مرز اساسی آنکارا در روابط با کوردهای شمال عراق نیز ترکان عراقی و شهر کرکوک می باشد. بسیاری از گروهای سیاسی ترکان عراقی همراه با دیگر گروهای مخالف حکومت نوری المالکی خواستار برکناری وی شده بودند، گرچه معدود سیاسیون ترک عراقی نیز در کنار نوری المالکی قرار گرفته بودند.
مانور اصلی از مالکی
گروههای رادیکال و مسلح کرد که شهر کرکوک ترکنشین را به علت وجود منابع عظیم نفتی با هزاران پیشمرگه مسلح اشغال کرده اند، شهر کرکوک ترک نشین را جزء جدائی ناپذیر کردستان عراق می نامند و وجود هزاران پیشمرگه مسلح کرد نیز برای تثبیت به زور این ادعاست. در دیگر سو نوری المالکی نیز کرکوک را شهر عراقی خوانده و خواهان کنترل این شهر مهم ترک نشین توسط حکومت مرکزی می باشد. نوری المالکی در جدیدترین اقدام خود هزاران نیروی مسلح دولت مرکزی را در شهر کرکوک ترکنشین مستقر کرده است. نور المالکی با این رفتار خود سبب تاثیر اعراب سنی عراقی نیز شده است. نوری المالکی در کنار این رفتارها با چراغ سبزی طی روزهای گذشته ترکان عراقی را به عنوان سومین گروه ائتنیکی عراق در مجلس عراق تصویب کرد و قدم بزرگی را در راه تحقق حقوق ملی ترکان عراقی برداشت. تصویب قانون فوق به ترکان عراقی اجازه می دهد که کرکوک خارج از حوزه دولت فدرال دیده شده و تحت قوانین خاص کنترل و اداره گردد. در عراق برای تدریس و آموزش زبان ترکی و حفظ و گسترش فرهنگ ترکانی نیز قدم هائی برداشته شده است. در سیستم جدیدی که نوری المالکی سعی در تثبیت آن دارد بسیاری از حقوق ضایع شده ترکان عراقی نیز پیگیری شده و سعی در اعاده حقوق ترکان خواهد شد. قانون دیگری که آماده تصویب شدن هست برای عدم تغییر بافت دموگرافیک مناطق ترک نشین عراق می باشد که از سوی گروههای رادیکال و مسلح کرد به مانند دیگر جغرافیائی کردنشین منطقه در پیش گرفته شده و سعی در تغییر بافت دمگرافی بسیاری از مناطق ترک نشین منطقه را دارند. رسمی شدن زبان ترکی و گشایش تلویزیون ملی ترک نیز از دیگر برنامه های مالکی برای ترکان عراقی در نظر گرفته شده است.
همانطور که مشاهده می کنید ترکان در عراق دقیقاً نقش وزنه تعادل سیاسی عراق را بر عهده گرفته اند و روز به روز با ارگانیزه تر شدن و تشیکل زیرگروهای متعددی سیاسی در حال پیگیری حقوق پایمال شده خود می باشد.
منبع ترجمه مقاله، ترجمه آزادی از سایت Turkmenli Cooperation and Cultural Foundation
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر